Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

9 Ιουνίου 2015

Μιχάλης Σάλλας - 6. Η ντρίμπλα στον Βγενόπουλο

Στις 11 Ιανουαρίου 2007, ο Ανδρέας Βγενόπουλος ενημερώνει ανεπίσημα τον Μιχάλη Σάλλα ότι η Marfin Popular Βank προτίθεται να υποβάλει προαιρετική δημόσια πρόταση "για απόκτηση ποσοστού μέχρι 100% του μετοχικού κεφαλαίου και κατ’ ελάχιστον ποσοστού 35% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιώς Α.Ε.και της Τράπεζας Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λίμιτεδ". Πράγματι, την επόμενη μέρα η Marfin ανακοίνωσε και επίσημα την πρόθεσή της.

Δεν ξέρω κατά πόσο πίστεψε ο Βγενόπουλος πως έπιασε τον Σάλλα στον ύπνο, όμως το σίγουρο είναι ότι ο ισχυρός άνδρας τής Πειραιώς όχι μόνο δεν κοιμόταν αλλά περίμενε πανέτοιμος, έχοντας σχεδιάσει την ντρίμπλα του. Έτσι, στις 11 Ιανουαρίου η Τράπεζα Πειραιώς Α.Ε. εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία το διοικητικό της συμβούλιο είχε πάρει απόφαση να διατυπώσει επίσημη πρόταση για την απόκτηση της Marfin Popular Bank. Δηλαδή, η μια τράπεζα ήθελε να αγοράσει την άλλη αλλά, επίσημα, η Πειραιώς διατύπωσε την επιθυμία της μια μέρα νωρίτερα.

Ο Βγενόπουλος άφρισε. Αφού η πρόταση της Πειραιώς ανακοινώθηκε επίσημα πρώτη, εξουδετέρωνε την δική του. Επειδή η Marfin Popular Βank είχε έδρα στην Λευκωσία, προσέφυγε στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου καταγγέλοντας την Πειραιώς για χρήση εμπιστευτικής πληροφόρησης (εννοεί την ανεπίσημη ενημέρωση που είχε κάνει νωρίτερα στον Σάλλα). Για κακή τύχη του, όμως, πίσω από τον Σάλλα στοιχίστηκαν όχι μόνο όλα τα πολιτικά κόμματα της Κύπρου αλλά και η Εκκλησία τής Κύπρου, η οποία κατείχε το 8% περίπου της Τράπεζας Κύπρου, όπου σοβαρό ποσοστό διέθετε και η Πειραιώς. Μη ξεχνάμε, ότι το "πακέττο" της Marfin περιλάμβανε την εξαγορά όχι μόνο της Τράπεζας Πειραιώς αλλά και της Τράπεζας Κύπρου.

Φωτογραφική σύνθεση από το δημοσίευμα "Μπαίνει σφήνα η Εκκλησία για την Τράπεζα Κύπρου"

Υπ' αυτές τις προϋποθέσεις, η προσφυγή της Marfin δεν είχε καμμιά τύχη. Ακολούθησε ένα έντονο παρασκήνιο διπλωματικών ζυμώσεων και ένα έντονο προσκήνιο προσφυγών και δικαστικών αγώνων (λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε στο Ενημερωτικό Δελτίο της Marfin Popular Bank). Τελικά, το Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου έβαλε ταφόπλακα στα σχέδια Βγενόπουλου: "Στις 30 Ιανουαρίου 2007, το Συμβούλιο του Χ.Α.Κ. αποφάσισε ότι δεν μπορεί να εξεταστεί το έγγραφο της δημόσιας πρότασης της Marfin Popular Bank Public Co Ltd για απόκτηση 35-100% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λίμιτεδ, επειδή προηγήθηκε η υποβολή της ανακοίνωσης της Τράπεζας Πειραιώς Α.Ε. για διατύπωση της δημόσιας πρότασης για απόκτηση 40-100% του μετοχικού κεφαλαίου της Marfin Popular Bank Public Co Ltd, η οποία επέφερε την ενεργοποίηση του Κανονισμού 21. Το Συμβούλιο του Χ.Α.Κ. έκρινε ότι υπό τις περιστάσεις οι δημόσιες προτάσεις της Marfin Popular Bank Public Co Ltd που ακολούθησαν ήταν ενέργεια που απαγορεύεται από τον Κανονισμό 21".

Την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε η απόφαση του ΧΑΚ, η Πειραιώς υπέβαλε επίσημα πρόταση προς τους μετόχους τής Marfin. Ήταν πλέον η μόνη πρόταση που ίσχυε νομικά και, φυσικά, η διοίκηση της Marfin την απέρριψε αμέσως. Εν πάση περιπτώσει, η εξέλιξη αυτή εξασφάλιζε ένα χρονικό διάστημα ηρεμίας περίπου δυο μηνών, ώστε η κάθε πλευρά να ετοιμάσει τα επόμενα βήματά της.

Κι ενώ όσοι διέθεταν ένα κουκούτσι μυαλό καταλάβαιναν ότι τελικά δεν πρόκειται να γίνει τίποτε και ότι όλος αυτός ο κουρνιαχτός σηκωνόταν για άλλους λόγους, σχεδόν όλοι οι οικονομικοί "αναλυτές" όλων των οικονομικών εφημερίδων και των ειδικών εντύπων διαλαλούσαν με σιγουριά ότι η ενοποίηση της Πειραιώς με την Marfin βρίσκεται επί θύραις και ότι απ' αυτή την ενοποίηση θα προκύψει ένας χρηματοοικονομικός κολοσσός με μέγεθος μεγαλύτερο από της Εθνικής.

Τελικά, μετά από περίπου ένα δίμηνο αποκλιμακούμενης έντασης, η ηρεμία επανήλθε και η Πειραιώς απέσυρε την πρότασή της: "Η Τράπεζα Πειραιώς Α.Ε. ανακοινώνει ότι κατά την από 14.3.2007 συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της ματαιώθηκε (λόγω μη επίτευξης απαρτίας) η λήψη απόφασης για αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου στο πλαίσιο της από 30.1.2007 Δημόσιας Πρότασης της προς τους μετόχους της εταιρείας ‘Marfin Popular Bank Public Co. Ltd’ και επομένως ματαιώθηκε σχετική αίρεση, υπό την οποία τελούσε η Δημόσια Πρόταση. Κατόπιν αυτού, η ως άνω Δημόσια Πρόταση έπαυσε να ισχύει".

Έτσι, τα πράγματα επανήλθαν σε επίπεδο ισορροπίας. Στο μεταξύ, βέβαια, οι δυο μονομάχοι είχαν εκμεταλλευτεί δεόντως την κόντρα τους για να αυξήσουν την χρηματιστηριακή αξία των τραπεζών τους, ωφέλεια που αποδείχτηκε εξαιρετικά βραχυχρόνια μιας και λίγο αργότερα θα ξέσπαγε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση που θα παράσερνε τα πάντα στο διάβα της. Εν πάση περιπτώσει, η όλη ιστορία πρόσθεσε αρκετή λάμψη ακόμη στο άστρο τού Μιχάλη Σάλλα.

Πάντως, η μεγάλη απορία παραμένει αναπάντητη: πώς και γιατί ένα τόσο μεγαλεπήβολο σχέδιο σαν αυτό της Marfin απέτυχε χάρη στο παιδαριώδες λάθος τής ενημέρωσης του αντιπάλου; Ίσως η απάντηση να πρέπει να αναζητηθεί στα διάφορα χρηματιστηριακά παιγνίδια που παίχτηκαν εκείνες τις ημέρες όχι μόνο σε Ελλάδα και Κύπρο αλλά και σε όλον τον κόσμο.

Οι πρόεδροι της Εθνικής Βασίλης Ράπανος και της Alpha Bank Γιάννης Κωστόπουλος χαιρετιούνται εγκάρδια.
Τελικά, οι τράπεζές τους έμειναν έξω από τις μεγάλες συμφωνίες για Αγροτική και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Πάμε παρακάτω τώρα. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2009, η εφημερίδα Το Βήμα δημοσιεύει ένα άρθρο με τίτλο "Ομάδα κρούσης για την οικονομία συγκροτεί ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ κ. Γ. Παπανδρέου". Σύμφωνα με το δημοσίευμα, στην εν λόγω "ομάδα κρούσης" συμμετέχουν "προσωπικότητες από τον χώρο της οικονομίας και συγκεκριμένα: "Πρόκειται για τους καθηγητές Ι. Στουρνάρα (επιστημονικός διευθυντής του ΙΟΒΕ), Ηρ. Πολεμαρχάκη (διατηρεί μακρά φιλία με την οικογένεια Παπανδρέου), Β. Ράπανο (πρόεδρος του ΟΠΕΚ), Γκίκα Χαρδούβελη (πρώην σύμβουλος του κ. Κ. Σημίτη και του διοικητή της Εθνικής Θόδωρου Καρατζά και στέλεχος της Εurobank) και Κ. Παπαδόπουλο (συνεργάτης του κ. Παπανδρέου από το υπουργείο Εξωτερικών). Κάποιον ρόλο παίζει και ο κ. Μιχ. Σάλλας, πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς. Επίσης ο κ. Ν. Καραμούζης, αναπληρωτής διευθυντής της Εurobank, και ο κ. Απ. Ταμβακάκης , ανώτατο στέλεχος του ομίλου Λάτση. Εσχάτως στους κύκλους του οικονομικού επιτελείου του ΠαΣοΚ ακούγεται πολύ και το όνομα του κ. Αιμ. Αυγουλέα, ενός αγνώστου στην Ελλάδα καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, ο οποίος θεωρείται ειδήμων στα νομικά της οικονομίας των αγορών".

Ωραίο; Ο σοσιαλιστής (πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς, μη το ξεχνάμε!) Γιώργος Παπανδρέου διαλέγει έναν κι έναν τους σοσιαλιστές ανθρώπους που θα αναμορφώσουν την ελληνική οικονομία, έτσι; Όσο για τον "άγνωστο" στην συντάκτρια Αιμίλιο Αυγουλέα, πρόκειται για τον καθηγητή που σχεδίασε το τραπεζικό σύστημα το οποίο θα υιοθετούσε η Σκωτία αν αποχωρούσε από το τέθριππο του Ηνωμένου Βασιλείου, γνωστό οπαδό των νεοφιλελεύθερων ιδεών.

Εν πάση περιπτώσει, δυο από τα ζητήματα που απασχολούν την εν λόγω ομάδα κρούσης είναι και οι αποκρατικοποιήσεις δυο μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων: της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Ξανακοιτάξτε τις υπογραμμίσεις στην σύνθεση της "ομάδας" και θα καταλάβετε το λογικόν του πράγματος.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρουσα προσωπικότητα ο κος Ταμβακάκης

http://www.quest.gr/content/shareholders-synthesis