Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

13 Μαΐου 2011

Η διατεταγμένη υπηρεσία προχωρεί

Ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι. Ένα χρόνο τώρα, η συντριπτική πλειοψηφία των σοβαρών αναλυτών επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ότι το μνημόνιο δεν βγαίνει, αλλά η κυβέρνηση δεν παίρνει χαμπάρι με τίποτε. Ο λαός βοά (και βογγά) αλλά ο Γιωργάκης στον κόσμο του: "η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου μάς καλεί να συνεχίσουμε το έργο μας..." κλπ.  Ήμαρτον, ρε συ! Δηλαδή, τί άλλο θες για να καταλάβεις ότι μπουχτήσαμε; Πώς πρέπει να στο πούμε ότι είμαστε ριζικά αντίθετοι στις μαλακίες που επιμένετε να αποκαλείτε "υπεύθυνη εθνική πολιτική"; Ως και το εξαπτέρυγό σου ο Καρατζαφέρης την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια κι εσύ επιμένεις στον χαβά σου;

Δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβανόμαστε. Άλλωστε, "τι χρείαν έχομεν μαρτύρων"; Υπάρχει μεγαλύτερη παραδοχή ότι το διαβόητο μνημόνιο ήταν για τα μπάζα, από το γεγονός ότι ετοιμάζεται ήδη ο διάδοχός του; Πολύ θα ήθελα να μάθω τι σκατά περιμένουν τώρα με το καινούργιο μνημόνιο. Να πάνε καλύτερα οι εισπράξεις; Μα, με τέτοια αφραγκία, "ουκ αν λαβοις παρά του μη έχοντος". Να έρθει η ανάπτυξη; Μα, αν περιμένουμε ανάπτυξη δίχως ρευστό, "έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης". Να επιτευχθεί η περιβόητη εθνική ομοψυχία; Μα, με τα πάντα σε κατάσταση διαλύσεως, "ήρξαντο από μιάς παραιτήσθαι πάντες".

Πολύ στο αρχαιοελληνικό το έρριξα και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Η ουσία είναι αυτό που προείπαμε: το μνημόνιο κατέληξε όπως ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα κατέληγε, δηλαδή σε πλήρη αποτυχία. Το μόνο που καταφέραμε ως χώρα είναι ότι χρηματοδοτήσαμε τα παλιά δάνεια, που έτρεχαν με επιτόκια μέχρι 2,2% το πολύ-πολύ, παίρνοντας καινούργια δάνεια με 5-5,5%. Και, μάλιστα, για να πάρουμε τα ακριβότερα δάνεια, καταλύσαμε κάθε έννοια κοινωνικού κράτους και κοινωνικής δικαιοσύνης. Α, συγγνώμη! Καταφέραμε κάτι ακόμα: να μη χάσουν δεκαράκι οι κεφαλαιοκράτες και να φορτώσουμε το κόστος της κεφαλαιακής κρίσης στις πλάτες του λαού. Μπράβο!

Τελικά, άνθρακες ο θησαυρός για τα τζιμάνια των παραγώγων. Όπως εξηγούσαμε και προχτές, βιάστηκαν να ποντάρουν στην κατάρρευση της Ελλάδας. Όχι πως καταφέραμε να ορθοποδήσουμε, βέβαια. Απλώς, είναι φανερό ότι η διεθνής των τοκογλύφων έχει περισσότερα να κερδίσει από την μη κατάρρευσή μας. Τουλάχιστον για την ώρα.

Προφανώς, η διατεταγμένη υπηρεσία της κυβέρνησης δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη. Ακόμη δεν έχει ξεπουλήσει το Αιγαίο, οπότε τρέχει η δουλειά με τα πετρέλαια. Ακόμη δεν έχει ξεπουλήσει την εθνική (διάβαζε: λαϊκή) περιουσία, οπότε τρέχουν και οι δουλειές με το Ελληνικό, την ΔΕΗ, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, τα σχολεία κλπ κλπ. Ακόμη δεν έχει φτηνύνει την αξία της εργασίας όσο πρέπει, οπότε τρέχουν οι υποχρεώσεις για πλήρη κατεδάφιση των συμβάσεων, για περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, για τελειωτική εξαθλίωση των συνθηκών εργασίας κλπ κλπ. Ακόμη δεν έχει καταλύσει ολοκληρωτικά τις κοινωνικές παροχές προς τα λαϊκά στρώματα, οπότε έχει ανοιχτά τα πλάνα για κλείσιμο των επικουρικών ταμείων, για κόψιμο μερικών χιλιάδων κλινών από τα δημόσια νοσοκομεία, για περαιτέρω ψαλίδισμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για κατάργηση επιδομάτων (μητρότητος, ανεργίας κλπ). Να συνεχίσω ή φτάνουν αυτά;

Το ότι -για την ώρα- παραμένουμε στην ευρωζώνη, δεν πάμε σε αναδιάρθρωση του χρέους και δεν οδηγούμαστε σε εκλογές, σημαίνει ότι έτσι πρέπει να γίνει προς το συμφέρον του κεφαλαίου. Κι όταν λέω "κεφάλαιο", εννοώ και το εγχώριο και το ξένο, μιας και το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Όσο για τους περισπούδαστους αναλυτές, οι οποίοι συγκρίνουν καταστάσεις και ισχυρίζονται πως έπρεπε τάχα να κάνουμε ότι οι Ισλανδοί ή οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι, έχω να πω τούτο το μονολεκτικό: παπάρια! Προφανώς, αν το κεφάλαιο είχε συμφέρον να κάνουμε ότι οι Ισλανδοί ή οι Ιρλανδοί ή οι Πορτογάλοι ή οι Αρειανοί, να είσαστε σίγουροι ότι αυτό ακριβώς θα είχαμε κάνει. Τελεία και παύλα.

Ας μη διατηρούμε αυταπάτες, λοιπόν. Το σχέδιο είναι προδιαγεγραμμένο και η μέχρι σήμερα πορεία του καθιστά σαφέστατη την αυριανή εξέλιξή του. Μόνη ελπίδα για τον λαό είναι η συνέχιση του αγώνα για ανατροπή του συστήματος που διαφεντεύει τις τύχες του. Κι εκείνοι που ανατριχιάζουν στην ιδέα του τι μπορεί να συμβεί μετά απ'αυτή την ανατροπή, ας ηρεμήσουν: τίποτε δεν μπορεί να είναι χειρότερο απ'αυτό που βιώνουμε και -κυρίως- απ'αυτό που μας ετοιμάζουν.


** Υπόμνημα (για όσους δεν τα πάνε καλά με τα αρχαία)
- "τι χρείαν έχομεν μαρτύρων;": [τα πράγματα είναι ολοφάνερα, οπότε] τί χρειαζόμαστε τους μάρτυρες;
- "έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης": θα είναι η τελευταία πλάνη χειρότερη από την πρώτη
- "ήρξαντο από μιάς παραιτήσθαι πάντες": άρχισαν αμέσως να παραιτούνται όλοι

Δεν υπάρχουν σχόλια: