Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

23 Ιανουαρίου 2011

"Η μικρή Μπιζού"

Σήμερα θα μιλήσω για ένα διαφορετικό βιβλίο. Διαφορετικό σε σχέση με τα βιβλία τα οποία, συνήθως, παρουσιάζονται σε τούτο το ιστολόγιο. Ίσως, μάλιστα, να πρέπει να ξεκαθαρίσω εκ προοιμίου ότι αυτό το βιβλίο θα το απολαύσει περισσότερο μια συγκεκριμένη κατηγορία αναγνωστών. Οπότε, γιατί το διάλεξα; Χμμμ... Ειλικρινά, δεν ξέρω. Μάλλον επειδή ταιριάζει με την ψυχολογική μου κατάσταση, λίγες μόλις ημέρες μετά το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισα.

Αλλά ας αφήσω τους γρίφους κι ας μιλήσω ευθέως. Αναφέρομαι στο βιβλίο "Η μικρή Μπιζού", του Πατρίκ Μοντιανό και οι αναγνώστες που θα το απολαύσουν περισσότερο θα είναι εκείνοι που έχουν επισκεφθεί το Παρίσι. Μάλιστα, όσοι έχουν "περπατήσει" την Πόλη του Φωτός διαφορετικά από τους χιλιάδες τουρίστες των οργανωμένων εκδρομών τύπου "5 μέρες στο Παρίσι από 499 ευρώ με ημιδιατροφή", θα λατρέψουν τούτο το βιβλιαράκι του Μοντιανό. Όμως, ακόμη κι αν δεν έχετε βρεθεί ποτέ στο Παρίσι, ίσως αυτό το ίδιο βιβλιαράκι να αποτελεί την καλύτερη προετοιμασία για ένα τέτοιο ταξίδι.

"Η μικρή Μπιζού" είναι αληθινό κομψοτέχνημα. Στο -υπέροχο- επίμετρό του, ο Αχιλλέας Κυριακίδης το χαρακτηρίζει ως thriller ή noir και δεν έχω λόγους να διαφωνήσω. Όμως, πιστεύω ότι οποιοσδήποτε χαρακτηρισμός ή οποιαδήποτε ταμπέλλα το αδικούν. Ο Μοντιανό παίρνει τον αναγνώστη από το χέρι και τον υποχρεώνει να κάνει έναν διπλό περίπατο. Από τη μια, μπαινοβγαίνουμε στα βρόμικα βαγόνια του παρισινού μετρό, χανόμαστε στα μισοσκότεινα δρομάκια της Μονμάρτρης και κρατάμε την ανάσα μας στο έρημο δάσος της Βουλώνης, μόνο και μόνο για να ακολουθήσουμε την "μικρή Μπιζού", η οποία, με τη σειρά της, ακολουθεί μια σκιά από το παρελθόν η οποία φοράει ένα κίτρινο παλτό. Παράλληλα, από την άλλη, τριγυρνάμε σε μια δική μας κόλαση, η οποία μπορεί να συνίσταται από απλά πράγματα, όπως η εξώπορτα ενός σχολείου όπου κανείς δεν μας περιμένει στο σχόλασμα ή το τραπέζι ενός καφεζαχαροπλαστείου όπου δεν έχουμε χρήματα να πληρώσουμε τον λογαριασμό.

Τελικά, "Η μικρή Μπιζού" είναι ένα πνευματικό γύμνασμα, το οποίο -ίσως- χρωστάμε στον εαυτό μας. Εμπιστευθείτε τον Μοντιανό, δώστε του το χέρι και απολαύστε τον περίπατο μαζί του. Δεν θα κουραστείτε, αφού ο συγγραφέας δεν χρειάζεται πάνω από 140 αραιογραμμένες σελίδες για να ολοκληρώσει. "Η μικρή Μπιζού" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Πόλις" και η απόκτησή της δεν απαιτεί περισσότερα από 10 ευρώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: