Τι είπε -και τι δεν είπε- ο Γιούνκερ

Παρ'ότι υπάρχουν αρκετά σημαντικώτερα θέματα για να ασχοληθώ στο ιστολόγιό μου, θα κρατήσω την χτεσινή μου υπόσχεση και θα συνεχίσω με τον Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ. Και, πρώτα-πρώτα, να σας θυμίσω ότι μιλάμε για τον χαμογελαστό κυριούλη ο οποίος, πριν λίγους μήνες, ευχήθηκε στους έλληνες με τα σπαστά ελληνικά του "καλό κουράγιο", με έναν ξεδιάντροπο κυνισμό. Δεν μπορεί να τον έχετε ξεχάσει, έτσι δεν είναι;

Μεταξύ των άλλων, λοιπόν, ο Γιούνκερ είπε ότι το πρόβλημα της Ελλάδος άρχισε πριν τρεις δεκαετίες. Αμέσως, οι νεοδημοκράτες έβγαλαν το συμπέρασμα ότι το πρόβλημα ξεκίνησε με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Βολικό συμπέρασμα και πιασάρικο.

Το δικό μου ημερολόγιο, όμως, δεν αναφέρει μόνο την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία εκείνη την περίοδο. Αναφέρει, επίσης, ότι λίγους μήνες πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου του '81, η Ελλάδα είχε γίνει το δέκατο μέλος της τότε Ε.Ο.Κ. (και τώρα Ευρωπαϊκής Ένωσης). Νομίζω, λοιπόν, ότι θα είμαι πιο κοντά στην πραγματικότητα αν συνδέσω το "ελληνικό πρόβλημα" όχι με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία αλλά με την εισδοχή της Ελλάδος στην Ε.Ο.Κ. (όπου, ας μη ξεχνάμε, μπήκαμε με το σύνθημα και την ελπίδα ότι "θα φάμε με χρυσά κουτάλια").

Αλήθεια, τι έγινε σ' αυτές τις τρεις δεκαετίες; Έπεσαν "κοινοτικά πακέτα" (πακέτο Ντελόρ, πακέτο Σαντέρ, Γ'ΚΠΣ), εφαρμόστηκαν η "αναγκαία" συμφωνία του Μάαστριχτ, η "ριζοσπαστική" συμφωνία της Λισαβώνας κλπ. Βαρεθήκαμε να ακούμε για τις πολλαπλές ωφέλειες της χώρας μας από την Ευρώπη. Αλλά μετά από όλα τούτα τα "παραδεισένια", βρεθήκαμε να ζούμε σε μια κόλαση όπου καταρρέουν όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, όπου καταρρέει κάθε έννοια κοινωνικού κράτους και όπου θα πρέπει να αισθανόμαστε ευτυχείς αν καταλήξουμε σε βιοτικά επίπεδα της προηγούμενης δεκαετίας. Στο μεταξύ, βέβαια, κάποιοι έγιναν (και συνεχίζουν να γίνονται) πολύ πλουσιώτεροι από ό,τι ήσαν τις προηγούμενες δεκαετίες.

Ακόμη, ο Γιούνκερ είπε ότι ήξερε πως Γερμανία και Γαλλία γνώριζαν τι συμβαίνει με την Ελλάδα αλλά δεν μιλούσαν επειδή κονόμαγαν από τις εξαγωγές τους στην χώρα μας. Αυτό, από μόνο του σημαίνει ότι τα περί άγνοιας (είτε της Κομισιόν και της Γιούροστατ είτε των Καραμανλή και Παπανδρέου), όσον αφορά τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας, είναι ένας γελοίος επικοινωνιακός ισχυρισμός. Σημαίνει ότι οι πάντες γνώριζαν και ότι -και οι μέσα και οι έξω- έκαναν την δουλειά τους. Ποια δουλειά; Από τη μια βγάζανε κέρδη σε βάρος του ελληνικού λαού κι από την άλλη διαμόρφωναν τις συνθήκες επιβολής της σύγχρονης δουλείας που ζούμε.

Υπάρχει και κάτι που δεν είπε ο Γιούνκερ αλλά που βγαίνει ως αβίαστο συμπέρασμα από τα λεγόμενά του. Ότι, δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μια ένωση ισότιμων εταίρων αλλά μια λυκοφωλιά, όπου οι μεγάλοι τρώνε τους μικρούς και όπου οι σχέσεις αλληλεξάρτησης, αλληλοδιαπλοκής και αντιθέσεων μεταξύ των ολιγοπωλίων μετατρέπονται σε δεσμά για τους λαούς. Ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μια "αγία οικογένεια" αλλά ένα κεφαλαιοκρατικό κλαμπ, όπου οι ισχυροί πολυεθνικοί όμιλοι ληστεύουν τους πιο αδύναμους. Ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λειτουργεί ως συμπόρευση με στόχο την σύγκλιση αλλά αποτελεί ένα οικοδόμημα όπου ζει και βασιλεύει ένας από τους βασικούς (κατά Μάρξ και Λένιν) νόμους του κεφαλαίου: ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης.

Συμπέρασμα; Με όλα όσα είπε (ή δεν είπε) ο Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ, σώριασε τον μύθο περί "Ευρώπης των λαών". Κι όσο θυμάμαι το αλήστου μνήμης σύνθημα του ΚΚΕ "όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων", τόσο αναρωτιεμαι μήπως, τελικά, ο κύριος Γιούνκερ είναι...κομμουνιστής!

ΥΓ: Για την λεπτομέρεια του ποιος (νυν, τέως ή πρώην) είπε ότι κυβερνάει μια διεφθαρμένη χώρα, επαναλαμβάνω αυτό που είπα χτες: στα παπάρια μας.