Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

16 Αυγούστου 2013

Το σκληρό τυρί και οι αγρότες με τις Φερράρι

Η νυχτιά ήταν υπέροχη. Επί τέλους, μετά από ένα τριήμερο κάψας, η αύρα ήταν κάπως δροσερή. Κι όπως είχα φάει τα μεζεκλίκια μου κι είχα κατεβάσει και αρκετούτσικα μπουκάλια παγωμένης μπύρας, σκόπευα ν' αράξω για λίγο στην άκρη της παραλίας και να χαλαρώσω, ίσαμε να νοιώσω τα βλέφαρά μου να βαραίνουν και να παω για ύπνο. Όλες οι λεπτομέρειες έδειχναν να στήνουν ένα ιδανικό σκηνικό διακοπών. Όμως, όπως λέει ο λαός, μπορεί να θέλει ο παπάς ν' αγιάσει αλλά δεν αφήνουν οι διαόλοι.

Δίπλα, η παρέα έκλεινε την ημέρα της με μια "βαθυστόχαστη" συζήτηση, αναλύοντας την πολιτική και οικονομική κατάσταση του τόπου. Ξέρω πως όλες αυτές οι καφενειακού επιπέδου συζητήσεις, οι οποίες έχουν ως βασική πηγή πληροφοριών τα τηλεοπτικά δελτία των οκτώ, με εκνευρίζουν αλλά αφτί είναι αυτό. Τί να κάνω; Να κυκλοφορώ με ωτασπίδες; Τον λόγο είχε πάρει ένας συνταξιούχος:

- Κάποτε, όταν πηγαίναμε σούπερ μάρκετ με την γυναίκα μου, την έβλεπα να βάζει στο καρότσι κανένα εισαγόμενο προΪόν και το έβγαζα. "Έχουμε ελληνικό τέτοιο", της έλεγα. Σήμερα, εγώ ο ίδιος αγοράζω σκληρό τυρί Δανίας, όχι ελληνικό. Ξέρετε γιατί; Γιατί το σκληρό τυρί Δανίας έχει έξι ευρώ το κιλό και το ελληνικό εννέα. Και γιατί το ελληνικό είναι ακριβώτερο; Επειδή οι δικοί μας οι αγρότες είναι καλομαθημένοι κι έχουνε μάθει στην εύκολη κονόμα.

Αυτομάτως η γυνααίκα μου γύρισε και με κοίταξε. Σίγουρα ανησύχησε καθώς είδε το ένα μου μάτι να πεταρίζει και το πόδι μου να χτυπάει την άμμο, σαν να μετρούσε τα δευτερόλεπτα για την επικείμενη έκρηξη. "Ήρεμα", μου ψιθύρισε και μου έσφιξε το μπράτσο. Της έρριξα μια συνοφρυωμένη ματιά αλλά αποφάσισα να δώσω τόπο στην οργή. Δυστυχώς, ο συνταξιούχος είχε πάρει φόρα:

- Να σας πω και το άλλο; Είχα πάει σ' ένα χωριό της Βοιωτίας και οι αγρότες είχαν Φερράρι.

"Είχα πάει"! Αυτή ήταν η θρυαλλίδα που έφερε την υποβόσκουσα έκρηξη. Η λαβή της γυναίκας μου στο μπράτσο στάθηκε αδύνατο να με συγκρατήσει. Πετάχτηκα και απευθύνθηκα στον νεαρότερο της παρέας:

- Εσύ, τώρα, τί κατάλαβες, χρυσέ μου άνθρωπε; Πες μου, σε παρακαλώ, τί κατάλαβες; Ότι υπάρχει ένα χωριό στην Βοιωτία, όπου όλοι οι αγρότες έχουν Φερράρι. Αυτό δεν κατάλαβες; Όχι ότι σε κάποιο κωλοχώρι υπάρχει ένα κομματόσκυλο, που έχει κονομήσει από τις παράνομες επιδοτήσεις τόσα φράγκα ώστε απόχτησε Φερράρι. Εσύ κατάλαβες ότι όλοι οι αγρότες σ' αυτό το κωλοχώρι έχουν Φερράρι.

Ξαφνικά έπεσε νεκρική σιγή. Ο πριν λίγο λαλίστατος συνταξιούχος είχε κοκκινήσει και ολόκληρη η παρέα με κοίταζε σαν να είχα κατεβεί από τον Άρη. Στράφηκα στον συνταξιούχο:

- Δεν σε ρωτάω να μου πεις ποιο είναι το χωριό που λες επειδή δεν το ξέρεις. Και δεν το ξέρεις επειδή δεν έχεις πάει. Απλώς θυμάσαι την Τρέμη με τον Πρετεντέρη να κάνουν βούκινο τους "αγρότες με τις Φερράρι" και θεώρησες τόσο αξιόπιστη την είδηση ώστε έβαλες και τον εαυτό σου στην σκηνή. Έτσι δεν είναι;

Ομολογώ ότι τον λυπήθηκα έτσι που τον έβλεπα κατακόκκινο να έχει καταπιεί την γλώσσα του. Κι επειδή φοβήθηκα μη πάθει κανένα εγκεφαλικό και το έχω βάρος στην συνείδησή μου, συνέχισα:

- Όσο για το ακριβό ελληνικό σκληρό τυρί που έλεγες πρωτύτερα, έφτασες σ' αυτή την ηλικία και δεν έχεις μάθει ότι το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα σε τούτον εδώ τον ρημαδότοπο τα διαφεντεύουν τρεις εταιρείες, που έχουν κάνει καρτέλ. Μπας και νομίζεις ότι ο αγρότης είναι που βάζει τιμή στο τυρί εννιά ευρώ το κιλό; Η Φάγε, η Νεστλέ και η Νουνού βάζουν τις τιμές. Ο αγρότης ένα πενηνταράκι το κιλό θα πάρει για το γάλα του, όσο και να πληρώσεις εσύ για το τυρί. Αυτό δεν στο είπανε σε κανένα δελτίο ειδήσεων;

Θα έλεγα κι άλλα αλλά καταλάβαινα ότι είχα δυναμώσει την φωνή μου και ήταν περασμένα μεσάνυχτα. Απλώς, πρόσθεσα δυο-τρία πιο χαλαρά σχόλια, ώστε να ρίξω την ένταση που είχα δημιουργήσει. Έτσι, η παρέα βρήκε την ευκαιρία να σηκωθεί με μιας και ο γεροντότερος ανέλαβε να σβήσει την φωτιά:

- Άντε να πάμε και για ύπνο. Αυτές οι κουβέντες δεν βγάζουν πουθενά. Καληνύχτα.

Είπα κι εγώ μια καληνύχτα με ζορισμένο χαμόγελο και κράτησα το "καλά ξυπνητούρια" πίσω από τα δόντια μου. Το διαλύσαμε και τραβήξαμε για τα δωμάτιά μας. Δίπλα μου, άκουσα την γυναίκα μου να ψιθυρίζει:

- Μην ανησυχείς, ο Σαμαράς δεν κινδυνεύει.

Ώρες-ώρες, αυτό το φλέγμα της με σκοτώνει...

4 σχόλια:

spiral architect είπε...

Κουβέντες που ανοίγεις και συ καλοκαιριάτικα! Δίκιο έχει η συμβία: Ο Σαμαράς δεν κινδυνεύει! :-(

Η φέτα που έφαγες παρέα με τσι μπύρες, τουλάχιστον ήταν αιγοπρόβεια ή μήπως αγελαδινή Δανίας;
(είναι ένα θέμα κι αυτό)

Ανώνυμος είπε...

χαχαχαχαχα μωρε ποσες φορες νιωθω οπως ακριβως περιγραφεις οταν ακουω τετοιες συζητησεις...νιωθω τους σφυγμους στους κροταφους μου...

στην αρχη προσπαθουσα να τους εξηγησω με ωραιο τροπο...αλλα γιαυτους δεν εχει σημασια να μαθουν την αληθεια...αμεσως μπαινουν σε θεση αμυνας και συνεχιζουν να επαναλαμβανουν τις θεσεις των δελτιων χωρις επιχειρηματα και χωρις να σε ακουν....οταν τους στριμωξεις (μιλωντας π.χ. για πολυεθνικες και το πώς οταν βρισκονται εντος συνορων δε γινεται να μην πεσουν οι μισθοι) το ριχνουν στην κλασικη πλακα, οτι ολα αυτα ειναι θεωριες συνομωσιας και σιγα μη μας ψεκαζουν και οι εξωγηινοι...

λες και το θεμα ειναι να αποδειχτει ποιος ειναι εξυπνοτερος και ποιος αποστηθισε καλυτερα την τρεμη...

σαν τις κακοποιημενες γυναικες που οταν πας να τις σωσεις σου λενε σταματα εσυ δεν ξερεις, μην ανακατευεσαι...με αγαπαει....

ενταξει, καταλαβαινω οτι δεν ειναι ευκολο να δεχτεις οτι εχει δικιο στην πολιτικη μια νεαρης ηλικιας γυναικα ελληνα φαλλοκρατη (ειδικα οταν της ριχνεις 10 χρονακια), αλλα δεν κανουμε αγωνα κομπλεξισμου...την κατασταση παμε να σωσουμε....

τσπ, πλεον δεν ασχολουμαι με τετοιες συζητησεις γιατι μονο τα νευρα μου γινονται κροσσια χωρις αποτελεσμα...

τιποτα χειροτερο απο εναν μικροαστο με παρωπιδες - που δυστυχως αποτελει την πλειοψηφια...

Ntina είπε...

Γεια σου Θοδωρή

Εσύ τον λυπήθηκες..πάλι καλά.
Αυτοί οι "ψαγμένοι" όμως δεν μας λυπούνται καθόλου όταν ψηφίζουν.
Η γυναίκα σου κάτι ξέρει.

Ανώνυμος είπε...

Έχει και χειρότερα π.χ. στο σωματείο άλλο να θέλει το ΠΑΜΕ άλλο οι Συριζαίοι άλλο οι του Ανταρσύα άλλο οι αναρχοαυτόνομοι άλλο οι τροσκιστές και όταν φεύγεις με τον κολλητό σου στη δουλειά 20 χρόνια που σου κανε το χατήρι και ήρθε πρώτη φορά στο συνδικάτο (λόγω επικείμενης απόλυσης)και μέχρι τώρα ψήφιζε ΔΑΚΕ γιατί έτσι είχε μάθει απ τον πατέρα του να σου λέει "ωραία τα λές βρε παιδί μου αλλά κι εσείς εκεί στην αριστερά είσαστε όλοι ένα κόμα και δεν έχετε άλλα". Ή το άλλο το οποίο όχι μόνο σε βραχυκυκλώνει αλλά σε κάνει να θές και να τα παρατήσεις και να πας στο σπίτι σου να ιδιωτεύσεις." Ναι αλλά και στην Κίνα που έχουνε κομμουνισμό είδαμε τι γίνεται!!" Εκεί τώρα απο που να το πιάσεις? Απ την πρώτη διεθνή απ το 20 συνέδριο απ τη συμμορία των τεσσάρων?(άλλα τις που τους θυμήθηκα τώρα κι αυτούς?)Εντάξει ρε σύντρόφια το πε κι ο ποιητής "Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ"