Έχετε πάει ποτέ στο καζίνο τής Πάρνηθας, στο ξακουστό Μοντ Παρνές; Όχι; Σοβαρά; Καλέ, δεν ξέρετε τι χάνετε! Κάντε μου τη χάρη και πηγαίνετε, σας παρακαλώ. Δεν είναι μόνο ότι θα διασκεδάσετε και μπορεί -γιατί όχι;- να πλουτίσετε τζογάροντας. Είναι ότι με αυτή την πολύ απλή ενέργεια θα συνεισφέρετε και σεις στην πολυπόθητη για τον τόπο ανάπτυξη. Δεν με καταλαβαίνετε, είπατε; Ας γίνω, λοιπόν, λίγο πιο σαφής.
Κατ' αρχάς, πρέπει να γνωρίζετε ότι το κάποτε κρατικό αυτό καζίνο δεν είναι πλέον κρατικό. Για την ακρίβεια, με το πούλα-πούλα, το κράτος απόμεινε με το 49% του καζίνου, το οποίο μάλιστα έχει ήδη μεταβιβάσει στο Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. (το Ταμείο Ξεπουλήματος της Δημόσιας Περιουσίας) με σκοπό να το ξεφορτωθεί κι αυτό. Το υπόλοιπο 51% ανήκει σε μια ανώνυμη εταιρεία (τί άλλο;) με την επωνυμία Athens Resort Casino A.E. Σ' αυτή την εταιρεία υπάρχουν δυο μέτοχοι, οι οποίοι είναι κι αυτοί... ανώνυμες εταιρείες (οποία έκπληξη!): η Regency Entertainment S.A. και η Ελλάκτωρ Α.Ε., κατά 70% η πρώτη και κατά 30% η δεύτερη. Ίσως την πρώτη να την ξέρετε ήδη, από το Regency Casino της Θεσσαλονίκης. Εκείνο που ίσως δεν ξέρετε είναι ότι ο έλεγχος αυτής της εταιρείας ανήκει στον Όμιλο Επιχειρήσεων των εφοπλιστών Θανάση και Πάνου Λασκαρίδη, ο οποίος ελέγχει και την αεροπορική εταιρεία Aegean, την ανώνυμη εταιρεία Λάμψας (ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεττανία), ξενοδοχεία σε όλη την Ελλάδα, το Hyatt Regency στο Βελιγράδι, πάμπολλες εφοπλιστικές εταιρείες κλπ. Η Ελλάκτωρ ανήκει στον Όμιλο Μπόμπολα (υποθέτω ότι το όνομα δεν σας είναι άγνωστο). Σημειώστε ότι Μπόμπολας και Λασκαρίδηδες ενδιαφέρονται έντονα και για την εκμετάλλευση των απορριμμάτων, αλλά ας αφήσουμε αυτό το ζήτημα για μιαν άλλη φορά.
Πάμε τώρα λίγο πίσω στην ιστορία, κάπου στο 1999. Εκείνη την εποχή, το κράτος επέβαλε φόρο στα εισιτήρια εισόδου των καζίνων 12 ευρώ το κεφάλι. Φαίνεται, όμως, ότι οι παραπάνω επιχειρηματίες θεωρήθηκαν αναξιοπαθούντες και το κράτος σκέφτηκε να τους κάνει μια εκπτωσούλα 60%. Έτσι, λοιπόν, ενώ όλα τα καζίνα της χώρας πλήρωναν στο κράτος φόρο 12 ευρώ ανά εισιτήριο, το Μοντ Παρνές, το Ρήτζενσυ της Θεσσαλονίκης και το καζίνο τής Κέρκυρας πλήρωναν μόλις 4,8 ευρώ. Προφανώς, το κράτος έκανε αυτή την έκπτωση ώστε να μείνουν στην τσέπη των καζινάδων δυο δεκάρες παραπάνω, προκειμένου να τις διαθέσουν σε κάποια καινούργια επένδυση για το καλό τού τόπου. Κι ενώ όλα πήγαιναν μια χαρά, κάπου εδώ ανακατεύτηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μετά από σχετική καταγγελία (μη ξεχνάμε τις ενδοκαπιταλιστικές κόντρες), η Επιτροπή θεώρησε ότι η μειωμένη φορολόγηση αυτών των τριών καζίνων συνιστά άτυπη επιδότηση. Και, ως γνωστόν, οι μεμονωμένες επιδοτήσεις απαγορεύονται από την Ε.Ε. ως αλλοιώνουσες τον ανταγωνισμό (παρέχοντας συγκριτικό πλεονέκτημα στον επιδοτούμενο) και ως στερούσες εσόδων τον κρατικό προϋπολογισμό. Η Επιτροπή εξέτασε το ζήτημα και τον Μάιο του 2011 ζήτησε από την Ελλάδα να διακόψει το απαράδεκτο προνομιακό καθεστώς των τριών καζίνων και να ανακτήσει την "επιδότηση" (την διαφορά των 7,2 ευρώ ανά εισιτήριο) από το 1999.
Χρειάστηκε να φτάσει ο Νοέμβριος του 2012 για να καταργήσει η κυβέρνηση την ειδική μεταχείριση των τριών καζίνων. Όμως, το πρόβλημα με την ανάκτηση των επιδοτήσεων παραμένει. Βλέπετε, μιλάμε για -ούτε λίγο ούτε πολύ- ογδόντα τρία ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ, τα οποία κανένας καζινάς δεν προτίθεται να επιστρέψει στο κράτος. Το ωραίο είναι ότι οι καζινάδες πήραν τις εντολές ανάκτησης και τις έστειλαν στα δικαστήρια, τα οποία αποφάσισαν την αναστολή της εκτέλεσής τους, κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας! Και το ακόμη πιο ωραίο είναι ότι οι καζινάδες, ενεργώντας από κοινού με όλες τις κυβερνήσεις από το 2011 και δώθε, προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με αίτημα την ακύρωση της σχετικής απόφασης τής Ευρωπαϊκής Επιτροπής!! Ως άψογοι συνεργάτες των καζινάδων, όλες οι κυβερνήσεις αυτής της περιόδου επιστράτευσαν όλο το νομικό οπλοστάσιο του κράτους, ώστε να "παγώσει" η εκτέλεση των εντολών ανάκτησης, τις οποίες είχε εκδώσει το ίδιο το κράτος!!! Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο.
Αφού είδαμε παραπάνω το ωραίο και το πιο ωραίο, ως δούμε και το...ωραιότατο: η εκκρεμότητα που υπάρχει με την επιστροφή των επιδοτήσεων, δεν επιτρέπει στο ΤΑΙΠΕΔ να προχωρήσει την διαδικασία ξεπουλήματος του 49% του καζίνου τής Πάρνηθας! Ποιός θα έβαζε τα λεφτά του να αγοράσει μετοχές σε κάποιο καζίνο, το οποίο ενδέχεται να υποχρεωθεί να πληρώσει μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ως παράνομα ληφθείσες επιδότήσεις;
Και μετά από όλα αυτά τα ωραία, ας πάμε και στο ζουμί τής ιστορίας: αν η κυβέρνηση δεν συμμορφωθεί με τις αποφάσεις τής Ένωσης, η Επιτροπή μπορεί -ουσιαστικά, υποχρεούται- να ζητήσει από το ευρωπαϊκό δικαστήριο να επιβάλει τα πρόστιμα που προβλέπει το άρθρο 260 της ευρωπαϊκής συνθήκης. Με απλά λόγια: αν δεν πληρώσουν ο Μπόμπολας και η παρέα του, θα κληθεί να πληρώσει το κράτος (δηλαδή ο απλός φορολογούμενος), με τις ευλογίες...του ίδιου του κράτους! Στην γλώσσα των τζογαδόρων: κερδισμένοι θα βγουν οι καζινάδες γιατί η μπίλια θα κάτσει στο ζερό.
Κατ' αρχάς, πρέπει να γνωρίζετε ότι το κάποτε κρατικό αυτό καζίνο δεν είναι πλέον κρατικό. Για την ακρίβεια, με το πούλα-πούλα, το κράτος απόμεινε με το 49% του καζίνου, το οποίο μάλιστα έχει ήδη μεταβιβάσει στο Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. (το Ταμείο Ξεπουλήματος της Δημόσιας Περιουσίας) με σκοπό να το ξεφορτωθεί κι αυτό. Το υπόλοιπο 51% ανήκει σε μια ανώνυμη εταιρεία (τί άλλο;) με την επωνυμία Athens Resort Casino A.E. Σ' αυτή την εταιρεία υπάρχουν δυο μέτοχοι, οι οποίοι είναι κι αυτοί... ανώνυμες εταιρείες (οποία έκπληξη!): η Regency Entertainment S.A. και η Ελλάκτωρ Α.Ε., κατά 70% η πρώτη και κατά 30% η δεύτερη. Ίσως την πρώτη να την ξέρετε ήδη, από το Regency Casino της Θεσσαλονίκης. Εκείνο που ίσως δεν ξέρετε είναι ότι ο έλεγχος αυτής της εταιρείας ανήκει στον Όμιλο Επιχειρήσεων των εφοπλιστών Θανάση και Πάνου Λασκαρίδη, ο οποίος ελέγχει και την αεροπορική εταιρεία Aegean, την ανώνυμη εταιρεία Λάμψας (ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεττανία), ξενοδοχεία σε όλη την Ελλάδα, το Hyatt Regency στο Βελιγράδι, πάμπολλες εφοπλιστικές εταιρείες κλπ. Η Ελλάκτωρ ανήκει στον Όμιλο Μπόμπολα (υποθέτω ότι το όνομα δεν σας είναι άγνωστο). Σημειώστε ότι Μπόμπολας και Λασκαρίδηδες ενδιαφέρονται έντονα και για την εκμετάλλευση των απορριμμάτων, αλλά ας αφήσουμε αυτό το ζήτημα για μιαν άλλη φορά.
Πάμε τώρα λίγο πίσω στην ιστορία, κάπου στο 1999. Εκείνη την εποχή, το κράτος επέβαλε φόρο στα εισιτήρια εισόδου των καζίνων 12 ευρώ το κεφάλι. Φαίνεται, όμως, ότι οι παραπάνω επιχειρηματίες θεωρήθηκαν αναξιοπαθούντες και το κράτος σκέφτηκε να τους κάνει μια εκπτωσούλα 60%. Έτσι, λοιπόν, ενώ όλα τα καζίνα της χώρας πλήρωναν στο κράτος φόρο 12 ευρώ ανά εισιτήριο, το Μοντ Παρνές, το Ρήτζενσυ της Θεσσαλονίκης και το καζίνο τής Κέρκυρας πλήρωναν μόλις 4,8 ευρώ. Προφανώς, το κράτος έκανε αυτή την έκπτωση ώστε να μείνουν στην τσέπη των καζινάδων δυο δεκάρες παραπάνω, προκειμένου να τις διαθέσουν σε κάποια καινούργια επένδυση για το καλό τού τόπου. Κι ενώ όλα πήγαιναν μια χαρά, κάπου εδώ ανακατεύτηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μετά από σχετική καταγγελία (μη ξεχνάμε τις ενδοκαπιταλιστικές κόντρες), η Επιτροπή θεώρησε ότι η μειωμένη φορολόγηση αυτών των τριών καζίνων συνιστά άτυπη επιδότηση. Και, ως γνωστόν, οι μεμονωμένες επιδοτήσεις απαγορεύονται από την Ε.Ε. ως αλλοιώνουσες τον ανταγωνισμό (παρέχοντας συγκριτικό πλεονέκτημα στον επιδοτούμενο) και ως στερούσες εσόδων τον κρατικό προϋπολογισμό. Η Επιτροπή εξέτασε το ζήτημα και τον Μάιο του 2011 ζήτησε από την Ελλάδα να διακόψει το απαράδεκτο προνομιακό καθεστώς των τριών καζίνων και να ανακτήσει την "επιδότηση" (την διαφορά των 7,2 ευρώ ανά εισιτήριο) από το 1999.
Χρειάστηκε να φτάσει ο Νοέμβριος του 2012 για να καταργήσει η κυβέρνηση την ειδική μεταχείριση των τριών καζίνων. Όμως, το πρόβλημα με την ανάκτηση των επιδοτήσεων παραμένει. Βλέπετε, μιλάμε για -ούτε λίγο ούτε πολύ- ογδόντα τρία ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ, τα οποία κανένας καζινάς δεν προτίθεται να επιστρέψει στο κράτος. Το ωραίο είναι ότι οι καζινάδες πήραν τις εντολές ανάκτησης και τις έστειλαν στα δικαστήρια, τα οποία αποφάσισαν την αναστολή της εκτέλεσής τους, κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας! Και το ακόμη πιο ωραίο είναι ότι οι καζινάδες, ενεργώντας από κοινού με όλες τις κυβερνήσεις από το 2011 και δώθε, προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με αίτημα την ακύρωση της σχετικής απόφασης τής Ευρωπαϊκής Επιτροπής!! Ως άψογοι συνεργάτες των καζινάδων, όλες οι κυβερνήσεις αυτής της περιόδου επιστράτευσαν όλο το νομικό οπλοστάσιο του κράτους, ώστε να "παγώσει" η εκτέλεση των εντολών ανάκτησης, τις οποίες είχε εκδώσει το ίδιο το κράτος!!! Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο.
Αφού είδαμε παραπάνω το ωραίο και το πιο ωραίο, ως δούμε και το...ωραιότατο: η εκκρεμότητα που υπάρχει με την επιστροφή των επιδοτήσεων, δεν επιτρέπει στο ΤΑΙΠΕΔ να προχωρήσει την διαδικασία ξεπουλήματος του 49% του καζίνου τής Πάρνηθας! Ποιός θα έβαζε τα λεφτά του να αγοράσει μετοχές σε κάποιο καζίνο, το οποίο ενδέχεται να υποχρεωθεί να πληρώσει μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ως παράνομα ληφθείσες επιδότήσεις;
Και μετά από όλα αυτά τα ωραία, ας πάμε και στο ζουμί τής ιστορίας: αν η κυβέρνηση δεν συμμορφωθεί με τις αποφάσεις τής Ένωσης, η Επιτροπή μπορεί -ουσιαστικά, υποχρεούται- να ζητήσει από το ευρωπαϊκό δικαστήριο να επιβάλει τα πρόστιμα που προβλέπει το άρθρο 260 της ευρωπαϊκής συνθήκης. Με απλά λόγια: αν δεν πληρώσουν ο Μπόμπολας και η παρέα του, θα κληθεί να πληρώσει το κράτος (δηλαδή ο απλός φορολογούμενος), με τις ευλογίες...του ίδιου του κράτους! Στην γλώσσα των τζογαδόρων: κερδισμένοι θα βγουν οι καζινάδες γιατί η μπίλια θα κάτσει στο ζερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου