Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

30 Μαρτίου 2012

Δεμένοι χεροπόδαρα

Από την χτεσινή ειδησεογραφία (οι υπογραμμίσεις δικές μου):

Η εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους θα έχει πλέον απόλυτη προτεραιότητα έναντι όλων των υπολοίπων υποχρεώσεων του κράτους, ακόμη και της πληρωμής μισθών και συντάξεων, ώστε να διασφαλίζεται πως, στη μετά το PSI εποχή, η Ελλάδα θα εξοφλεί καταρχήν τους πιστωτές της.

Με τροπολογία που κατέθεσε χθες στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης προβλέπεται πως βασική αρχή στη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών της χώρας θα είναι η κατά προτεραιότητα εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους. Υπενθυμίζεται πως το συγκεκριμένο θέμα αναμένεται να ενσωματωθεί και στο Σύνταγμα της χώρας, όταν αυτό καταστεί δυνατό.

Παράλληλα, καθίσταται σαφές πως στον ειδικό λογαριασμό που τηρείται στην Τράπεζα της Ελλάδας για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, θα εισρέουν όλα τα δάνεια από τον EFSF καθώς και άλλα έσοδα του Δημοσίου που προορίζονται για την αποπληρωμή χρέους. Σημειώνεται πως σε αυτήν την κατηγορία συγκαταλέγονται τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων αλλά και μέρος των φορολογικών εσόδων, από τη στιγμή που η χώρα θα ξεκινήσει την παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων.

Η χθεσινή τροπολογία επισφραγίζει νομικά σχετική συμφωνία που είχε προηγηθεί με την Ε.Ε., ως προαπαιτούμενο για το δεύτερο «πακέτο» διάσωσης, κατ' απαίτηση κυρίως της Γερμανίας: Η σύσταση του ειδικού λογαριασμού, στον οποίο θα εισρέουν τα νέα δάνεια και ο οποίος θα δίνει απόλυτη προτεραιότητα στην αποπληρωμή του δημοσίου χρέους, ακόμη και έναντι της κάλυψης βασικών χρηματοδοτικών αναγκών του Δημοσίου, ήταν προαπαιτούμενο για να «κλειδώσει» η συμφωνία για το νέο «πακέτο». Στόχος της τρόικας ήταν, μετά το PSI, να σταλεί ισχυρό σήμα στις αγορές ότι η Ελλάδα πολύ δύσκολα θα αθετήσει τις πληρωμές της προς τους πιστωτές της, στους οποίους πλέον θα δίνει απόλυτη προτεραιότητα
.


Το καταλάβαμε όλοι ή χρειάζεται παραπέρα επεξήγηση; Οι περιλάλητοι σωτήρες τού παπαδήμειου "Μαύρου Μετώπου" μάς τα έχουν κάνει μπαούλο για το πόσο απαραίτητο ήταν το μνημόνιο, επειδή δίχως αυτό δεν θα μπορούσε το κράτος να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Έτσι δεν είναι; Και τώρα τί μας λένε; Ότι, λόγω αυτού του γαμημένου μνημονίου, πρώτα θα ικανοποιούμε τις απαιτήσεις των απανταχού τοκογλύφων και μετά, με όσα περισσέψουν -αν περισσέψουν- βλέπουμε τι θα γίνεται με μισθούς και συντάξεις.

Εκείνη η μαϊμού πολιτικός που παριστάνει τον πρωθυπουργό, τί μας είπε πρόσφατα; Ότι δίχως τα μνημόνια θα είχαμε ελλείψεις σε βασικά αγαθά. Έτσι δεν είναι; Και τώρα τί λέει; Ότι πρώτα θα πάρει ο Σόρος αυτά που απαιτεί και μετά θα δούμε πόσα θα περισσέψουν -αν περισσέψουν- για να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες μας.

Και κάτι ακόμη. Όταν αναφερθήκαμε στην Νότιο Αφρική, στα πλαίσια της σειράς "Ανατομία τού νεοφιλελευθερισμού" (32. Το τέχνασμα της Νότιας Αφρικής33. Μια σκλαβωμένη "ελεύθερη" χώρα), καταδείξαμε τον τρόπο με τον οποίο το καθεστώς Ντε Κλερκ, πριν αποχωρήσει από την κεντρική σκηνή, έδεσε χεροπόδαρα τους διαδόχους του. Σήμερα, το αστικό (και εν πολλοίς ανθελληνικό) καθεστώς τού τόπου μας μεθοδεύει τις απαραίτητες "συνταγματικές" διαδικασίες ώστε να δέσει χεροπόδαρα τους έλληνες επί πολλές δεκαετίες.

Δεν χρειάζεται να λέμε πολλά. Η ανάγκη πλήρους ανατροπής αυτού του σκηνικού προβάλλει πλέον πιο αναγκαία από ποτέ.


ΥΓ: Προεκλογική περίοδο έχουμε. Δεν θα έρθει κάποιος μπινές να μου πει ότι το PSI ήταν χρήσιμο και αναγκαίο για τον τόπο; Θα έρθει. Πώς τον περιμένω!

Δεν υπάρχουν σχόλια: