Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

15 Μαΐου 2010

"Αρνούμαι να εγγίσω τα δημόσια χρήματα"

Κάποιος καλός φίλος μου έστειλε, ως συνημμένο σε ηλεκτρονικό μήνυμα, το παρακάτω κειμενάκι. Αποτελεί απόσπασμα από ομιλία του Ιωάννου Καποδίστρια στην Δ' Εθνοσυνέλευση (Άργος, 11/7-6/8/1829). Το παραθέτω αυτούσιο:

"«Ελπίζω ότι όσοι εξ' υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ ' εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ' ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της. Εφ ' όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν»."

Έτσι μιλάνε και ενεργούν οι πολιτικοί οι οποίοι πονάνε τον τόπο και θέλουν να δίνουν το καλό παράδειγμα. Και μελαγχολώ καθώς σκέφτομαι ότι κάθε φορά πρέπει να κοιτάμε όλο και πιο πίσω για να βρούμε τέτοια δείγματα ακεραιότητας.

Κι όσο σκέφτομαι ότι ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε για να αναλάβουν οι Μαυρομιχαλαίοι (κάθε εποχής) την οικοδόμηση της Ελλάδας, όχι μόνο μελαγχολώ αλλά -φοβάμαι ότι- απογοητεύομαι...

--------------------------------
[ΥΓ: Μετά την ανάρτηση αυτού του σημειώματος, έψαξα στο διαδίκτυο και με χαρά ανακάλυψα ότι το κείμενο του Καποδίστρια έχει αναρτηθεί σε εκατοντάδες ιστοτόπους (κυρίως διαδικτυακά ημερολόγια). Αυτό το γεγονός ραγίζει την απογοήτευση που προανέφερα και ρίχνει μια ακτίνα ελπίδας]

Δεν υπάρχουν σχόλια: