Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

25 Φεβρουαρίου 2007

Κρίση και άποψη computerized

Τι ήταν πάλι αυτό που διάβασα; Υπάρχει -λέει- μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας στην Βαρκελώνη η οποία έχει κατασκευάσει ένα λογισμικό ικανό να διαπιστώσει αν ένα τραγούδι πρόκειται να γίνει επιτυχία ή όχι!

Βάλανε, λένε, σε μια βάση δεδομένων όλα τα τραγούδια που μπήκαν στο Billboard-100 και στο βρεττανικό Top-40 από το 1960 μέχρι σήμερα. Το πρωτοποριακό λογισμικό αναλαμβάνει να "διαλύσει" κάθε τραγούδι σε επί μέρους δομικά στοιχεία τα οποία αναλύει και διαπιστώνει ποια από αυτά έστειλαν το τραγούδι ψηλά στις προτιμήσεις του κοινού.

Ξεχάστε, λοιπόν, όσα που ξέρατε. Τώρα, την θέση των μουσικών παραγωγών παίρνουν οι χειριστές του εν λόγω λογισμικού. Παίρνουν το demo του κάθε φιλόδοξου μουσικού, το φορτώνουν στον υπολογιστή και βάζουν το πρόγραμμα να το επεξεργαστεί και να διαπιστώσει αν υπάρχουν δομικά στοιχεία παρόμοια με κάποιων κομματιών που έγιναν επιτυχίες στο παρελθόν. Κι αν το λογισμικό "ανάψει πράσινο φως", σπεύδουν να "αποκτήσουν" τα δικαιώματα του συγκεκριμένου τραγουδιού και να επενδύσουν πάνω του. Τέλος οι αγωνίες και οι φόβοι για αποτυχημένες κυκλοφορίες. Η επιτυχία εξασφαλίζεται με ένα κομπιούτερ!

Δεν χρειάστηκε να διαβάσω περισσότερα για να αρχίσει το μυαλό μου να δουλεύει ανάποδα. Άλλαξαν οι εποχές για τους καλλιτέχνες. Ποια έμπνευση; Ποια ευαισθησία; Ποια ανάγκη για επικοινωνία; Ποια επαναστατικότητα; Ποια βαθυστόχαστα μηνύματα; Τρίχες, τρίχες, τρίχες! Θέλω να κάνω καρριέρα στο τραγούδι; Αρκεί να αποκτήσω το πολύτιμο λογισμικό! Γράφω κάτι (ό,τι μου κατεβεί στο κεφάλι) και το αναλύω. Όπου έχει αντιρρήσεις ο υπολογιστής, επεμβαίνω, διορθώνω, αφαιρώ, προσθέτω... Τελικά θα φτιάξω κάτι που μπορεί να μη με εκφράζει και να μη μου λέει τίποτε αλλά η δική μου κρίση θα περισσεύει αφού θα συμφωνεί ο υπολογιστής.

Άιντε και με το καλό να φυτέψουμε κι έναν υπολογιστή στο κεφάλι για να ελέγχει αυτά που σκεφτόμαστε...

Δεν υπάρχουν σχόλια: